's Morgens vroeg hoorde ik een vogelgeluid dat ik nog niet kende.
Het bleek een groene specht te zijn die de ochtend tegemoet lachte vanuit een boom. (Heb je wel eens een groene specht gehoord? Haar roep klinkt echt lachend.) Later op de dag hoorde ik haar weer. En weer. Ze brengt een boodschap, besefte ik. Dus ik maakte een reis naar de groene specht, precies zoals je via de droomreizen kunt doen in mijn boek Reis mee naar de adelaar (in dit geval, Reis mee naar de groene specht). "Wat wil je me vertellen?", vroeg ik haar. "Het gaat over vertrouwen", zei ze. "Ik val niet op, maar mijn geluid wordt gehoord door wie kan luisteren." Ik vond het zulke mooie, inspirerende woorden. Simpel en puur. De specht lacht en laat luisteraars verwonderd turen naar de bomen op zoek naar het leven in het leven.
